Axolotl
Veel mensen kennen De Axolotl ook wel als de Mexicaanse loopvis, deze soort is echter geen vis maar een amfibie, om precies te zijn een Salamander. Er zijn verschillenden kleuren te koop, grijs, diverse bruine kleuren, leucistisch (wit met zwarte ogen), gouden albino, witte albino of zelfs bijna volledig zwarte varianten. De meest voorkomende kleur is de donker grijze oftewel de wild kleur.
De naam Axolotl komt uit de taal van de Azteken, Nahuatl. De meest populaire vertaling bindt de Axolotl aan de god van de bliksem en de dood, Xolotl. Daarentegen word een andere vertaling als waar aangenomen, namelijk “water-hond” van “atl” voor water en “xolotl”, wat ook hond kan betekenen.
Axolotl Ambystoma Mexicanum
Voor de groei van Mexico City was de Axolotl een inheemse van het meer Xochimilco en het meer Chalco. Tegenwoordig is er niet meer veel over van deze meren, het zijn nu meer kanalen. De Axolotl staat nu op de CITES lijst van bedreigde diersoorten. De Axoltl is een belangrijke soort voor de wetenschap, omdat ze het vermogen hebben om beschadigde of compleet verwijderde ledematen weer opnieuw te laten aangroeien zonder littekenweefsel.
Dit noemen ze ook wel regenereren.
De Axolotl is een bijzonder wezen vanwege verschillende redenen, de mogelijkheid tot regeneratie en ook vanwege het fenomeen bekent onder de naam “Neotenie”. Normaal gesproken ondergaan amfibieën de metamorfose van ei naar larve en uiteindelijk tot de volwassen vorm. De Axolotl, eveneens als enkele andere amfibieën, blijven in juveniele gedaante, hun hele leven lang. Dat betekend dat ze hun kieuwen en zwemvliezen houden en ze zullen niet de eigenschappen aannemen van een salamander, naarmate ze ouder worden. De Axolotl wordt veel groter in deze juveniele gedaante, dan een salamander en wordt ook geslachtsrijp in dit stadium. De Axolotl is volledig aquatisch, maar ondanks dat deze hoofdzakelijk door zijn kieuwen ademt, ademt deze ook door de longen en tot mindere mate zelfs door de huid.
Vaak word gezegt dat neotenie een stap terug is in de evolutie, omdat de Axolotls afstammen van wat vroeger salamanders waren, zoals de nauw verwante Tijger salamander, Ambystoma tigrinum en Ambystoma mavortium. Door een vervorming van natuur is er een neotenische vorm ontstaan. Neotenie werd bij verschillende amfibieën ontdekt en wordt meestal veroorzaakt door een laag jodium gehalte. Een element dat belangrijk is voor het aanmaken van thyroxine hormonen, nodig om te groeien en te ontwikkelen.
Bij de Axolotls is neotenie volledig genetisch bepaald. Wanneer ze behandeld worden met hormonen zullen veel Axolotls metamorferen, dit betekent dat ze zich gaan omvormen tot hun volwassen staat. In sommige unieke gevallen doen ze dat uit zichzelf. De metamorfeerde Axolotl lijkt veel op de Mexicaanse ondersoort van de Tijger salamander, Ambystoma velasci. Helaas is deze metamorfose een stressvolle gebeurtenis en kan de levensduur aanzienlijk verkorten. Normaal kan de Axolotl rond de twintig jaar worden, na de metamorfose heeft de Axolotl nog gemiddeld twee jaar te leven.
Voedsel en huisvesting
De Axolotl stelt niet veel eisen aan het aquarium. Hou er wel rekening mee dat is zo’n 30 cm lang kunnen worden, in een klein aquarium worden ze minder groot.
Axolotls produceren een hoop afval. Hoofdzakelijk in de vorm van ammoniak, een filter is dus wel noodzakelijk. Zorg dat het filter aangepast is aan het aantal liters water van je aquarium. Ook is het belangrijk om het water regelmatig te verversen. Elke week minimaal 1/3 van het water verversen zorg ervoor dat het water schoon blijft.
Je kunt ze het beste houden op fijn zand, Axolotl staan erom bekend dat ze stenen doorslikken, dit kan er voor zorgen dat ze overlijden. Bij sommige mensen gaat het houden op grind toch goed, bij ander weer niet. Hou in gedachte dat voorkomen beter is dan genezen.
Een speciale aquarium lamp is niet noodzakelijk. Er zijn zelfs mensen die succesvol gekweekt hebben zonder extra bij verlichting. Voor eventuele planten in het aquarium is het wel noodzakelijk dat er bij verlicht wordt.
Planten kunnen worden aangevreten, grote en harde planten overleven het vaak wel. Verstop plekken tussen stenen en hout zijn aan te raden.
Het water moet tussen de 14 en 20 graden zijn. Alles onder de 14 graden zal resulteren in sloom gedrag en een lagere spijsvertering. Op lagere temperaturen zullen ze dus ook minder eten en zelfs het weigeren van enige vorm van voedsel kan een mogelijkheid zijn. Je zou het echter geen winterslaap kunnen noemen al lijkt het er wel een beetje op. Boven de 25 °C kunnen de Axolotls gestrest worden. Tevens kunnen die hoge temperaturen leiden tot mogelijke ziektes wanneer dit enkele dagen het geval is. Ook zijn ze erg gevoelig voor temperatuur veranderingen. Vooral wanneer de temperatuur erg fluctueert binnen een tijdsspanne van 12 uur.
Je kunt vissen samen houden met Axolotls, het kan wel voorkomen dat sommige vissen aan de kieuwen gaat kauwen. Kleine vissen zullen worden opgegeten. Veel mensen voeren de Axolotl ook met kleine vissen zoals de Guppy
Ze kunnen ook soortgenoten aanvallen en deels gaan opeten, zorg ervoor dat alle dieren ongeveer even groot zijn om dit te voorkomen. Als voedsel kun je ze stukjes vlees geven, wormen, muggenlarven en runderhart worden het vaakst gebruikt als voer. Maar ook watervlooien en ander klein levend voer word gegeten.
Kweken met Axolotls
Axolotls kunnen zich vanaf 5 maanden voortplanten, het is echter afhankelijk van de hoeveelheid voedsel en de temperatuur wanneer en hoe vaak ze zich zullen voortplanten. De aanbevolen leeftijd om te starten met fokken is 18 maanden. Je kunt het beste pas met jonge vrouwen gaan kweken als ze volgroeid zijn, bij mannen maakt dit niet zo veel uit.
Een vrouw kan wel duizend eieren produceren, zodra de vrouw eieren heeft gelegde zal ze meteen beginnen met het maken van nieuwe eieren. Zorg ervoor dat ze niet teveel kweken dit kan slechte gevolgen hebben voor de vrouw. 1 a 2 keer per jaar is meer dan genoeg, geef ze minstens 2 maanden de tijd om zich te herstellen.
De eerste methode gebruikt veranderingen in de lengte van de lichtperiode om het paaien te stimuleren. Mannetjes en vrouwtjes worden onderworpen aan een daling van de daglicht-periode gedurende enkele weken, vervolgens word dit langzaam aan weer verlengt. Daarna zet men een mannetje en een vrouwtje bij elkaar en meestal volgt er paringsgedrag.
De tweede methode is in plaats van de daglengte te veranderen, het proberen met een plotselinge verandering in temperatuur om het paringsgedrag te activeren. Men houd het paar apart voor een paar weken bij 20-22 graden, vervolgens zet men de man en vrouw allebei over in een bak met water op een temperatuur van ten minste 5 graden lager. Deze thermische schok methode stimuleert meestal alleen de mannelijke Axolotl. Om deze procedure succesvol te laten zijn zal de vrouw op haar vruchtbaarst moeten zijn.
De man begint met de paring, hij zal kronkelende bewegingen maken. Ook zal hij de vrouw duwen, hij dropt meerdere sperma pakketjes, ook wel spermatofoor genoemd. De vrouw zal deze oppakken en in brengen in haar cloaca, de eieren worden in haar lichaam bevrucht.
De vrouw zal binnen twee dagen de eieren gaan leggen, het liefst legt ze de eieren tussen planten. Zijn deze niet aanwezig dan verstopt ze de eieren bij stenen, hout en dergelijke. Het komt ook voor dat ze verspreidt door het aquarium liggen. Albino Axolotl leggen witte eieren, de andere kleuren leggen donkere eieren. Lucht en water circulatie zijn noodzakelijk voor de eieren, maar niet te krachtig. Bij 20 graden zullen de eieren met ongeveer 17 dagen uitkomen. Je kunt de jongen voeren met klein levendvoer zoals infusiediertjes.
Latijnse naam: Ambystoma mexicanum
Engelse naam: mexican walking fish
Synoniemen: Axolotl, Mexicaanse wandelvis
Herkomst: Mexico
Minimum aquarium lengte: 80 cm
Temperatuur: 14-20 graden
PH: 6.5-8
GH:
KH:
Geslachtonderscheid: De vrouw heeft vaak een iets vollere buik wanneer ze geslachtsrijp is